Nazywam się Kacper Wawrzyniak. Mam 20 lat, jestem studentem Psychologii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Fotografia to moja pasja. Swojego pierwszego telefonu używałem częściej jako aparatu fotograficznego, niż jako telekomunikacyjnego.
Potem zainwestowałem w swój pierwszy aparat i zacząłem uczyć się fotografii w nieco bardziej profesjonalnym tego słowa znaczeniu. Długo nie wiedziałem, co fotografować. Po pewnym czasie zacząłem uwieczniać na swoich zdjęciach ogród otaczający mój dom. Właśnie w ten sposób, wtedy jeszcze nieświadomie, zacząłem wykonywać zdjęcia przyrodnicze. Na początku były to głównie rośliny, kwiaty i zwierzęta domowe. Po pewnym czasie moją uwagę przykuły ptaki siadające często na wysokich roślinach, a także sarny odwiedzające regularnie pole uprawne przed moim domem. Niedługo potem stały się one głównymi bohaterami moich prac. Spodobało mi się ich fotografowanie, ponieważ wiązało się z dużo większą dawką emocji niż uwiecznianie statycznych, praktycznie nieruchomych obrazów tworzonych przez rośliny czy nawet całe ogrody. Od tamtego czasu konsekwentnie trzymałem się tego gatunku zapełniając swoje portfolio różnego rodzaju fotografiami zwierząt, które sporadycznie uzupełniałem fotografiami roślin oraz fotomontażami i grafikami powstałymi poprzez cyfrowe przetworzenie moich zdjęć.
Poszerzałem też regularnie swoją wiedzę. Odkryłem istnienie całego świata fotografii przyrodniczej. Zacząłem dużo czytać o specyfice tego gatunku, poznałem wielu ludzi z nim związanych. Często oglądałem zdjęcia uznanych fotografów przyrody, aby nauczyć się „jak to powinno wyglądać”. Zdobytą wiedzę regularnie wykorzystywałem
w praktyce. Dni wolne spędzałem niemal całe w plenerze, w roli którego występował ogród, pole uprawne niedaleko domu lub również znajdujący się niedaleko las. Regularnie czytałem czasopisma fotograficzne. Z czasem zacząłem też poszerzać swoją wiedzę z zakresu informacji o fotografowanych przeze mnie gatunkach oraz ich zwyczajach i trybie życia. Pozwoliło mi to przede wszystkim na ich łatwiejsze rozpoznawanie, poza tym ułatwiło mi planowanie sesji zdjęciowych (wiedziałem, gdzie i kiedy szukać danego gatunku).
w praktyce. Dni wolne spędzałem niemal całe w plenerze, w roli którego występował ogród, pole uprawne niedaleko domu lub również znajdujący się niedaleko las. Regularnie czytałem czasopisma fotograficzne. Z czasem zacząłem też poszerzać swoją wiedzę z zakresu informacji o fotografowanych przeze mnie gatunkach oraz ich zwyczajach i trybie życia. Pozwoliło mi to przede wszystkim na ich łatwiejsze rozpoznawanie, poza tym ułatwiło mi planowanie sesji zdjęciowych (wiedziałem, gdzie i kiedy szukać danego gatunku).
Obecnie również fotografuję dziką przyrodę, jednak poszerzyłem swoje fotograficzne horyzonty o makrofotografię. Gatunek ten polega na przedstawieniu świata małych, ledwo zauważalnych obiektów. Fotografowanymi przeze mnie makroobiektami są przede wszystkim owady i inne drobne, dzikie stworzenia, co nawiązuje do mojego głównego nurtu fotograficznego, który chyba nigdy mi się nie znudzi.
Dla mnie fotografia przyrodnicza jest przede wszystkim życiową pasją. Pozwala mi wyrazić siebie poprzez swoje zdjęcia, jest też szansą na manifest poglądów związanych z ochroną przyrody i zwierząt. Zajmuje bardzo ważne miejsce w moim życiu i dla wielu moich znajomych jest praktycznie moją wizytówką.
Cieszę się, że dzięki moim zdjęciom mogę dzielić się pięknem otaczającej nas przyrody z innymi ludźmi.
Portfolio, które właśnie Państwo przeglądają, stanowi zbiór najlepszych zdjęć, które wykonałem w ciągu ostatnich lat.
Zapraszam do zapoznania się z całością mojej twórczości na moim profilu na Instagramie: fotografia_przyrodnicza_kacper
